Jamnik - wszystko, co powinieneś wiedzieć o psach tej rasy!
Jamnik to rasa, której zdecydowanie trudno nie znać. Te przyjacielskie psiaki o długim tułowiu i krótkich łapach od lat podbijają serca miłośników zwierząt na całym świecie. Jednakże nie można dać się zwieść ich niewielkim rozmiarom i łagodnemu spojrzeniu. Te małe psy są prawdziwym wulkanem energii!
Z natury ciekawskie, odważne i obdarzone silnym instynktem łowieckim najlepiej czują się podczas długich spacerów, na których mogą do woli biegać, węszyć i kopać w ziemi. Jednakże, choć są szczerze oddane swoim opiekunom, to okiełznanie ich żywiołowego temperamentu może stanowić nie lada wyzwanie. Ile żyją jamniki? Jakie rodzaje jamników wyróżniamy? W naszym wpisie przeczytasz wszystko o pochodzeniu, charakterze, umaszczeniu i cechach tej wyjątkowej rasy! Zapraszamy!
- Rodzaje jamników i przeznaczenie psów tej rasy
- Podział według wielkości
- Podział według rodzaju sierści - jamnik krótkowłosy, długowłosy a szorstkowłosy
- Historia i myśliwskie korzenie jamników. Jak zmienił się wzorzec tej rasy?
- Charakter jamnika - duże serce w małym ciele
- Czy jamniki są inteligentne?
- Cechy charakteru jamnika
- Czy jamniki są trudne w wychowaniu?
- Jakie potrzeby psychiczne ma jamnik?
- Zdrowie i długość życia jamnika - najważniejsze informacje
- Ile żyją jamniki?
- Najczęstsze choroby genetyczne u jamników. Uwaga na tułów!
- Jak dbać o zdrowie jamnika na co dzień?
- Żywienie jamnika – co powinien jeść?
- Jaką dietę stosować u jamnika?
- Jakie produkty są zakazane dla jamnika?
- Do produktów absolutnie zakazanych dla jamnika należą:
- Jak zapobiegać otyłości u jamnika?
- Umaszczenie jamników - jak może wyglądać u jamnika szorstkowłosego, a jak u długowłosego?
- Potrzeby fizyczne i środowiskowe jamnika
- Jakie warunki są najlepsze dla jamnika?
- Jakie zabawy są odpowiednie dla jamnika?
- Ciekawostki o jamnikach. Zaskakujące fakty o tej rasie
- Hodowla jamnika - tylko od doświadczonych hodowców!
Rodzaje jamników i przeznaczenie psów tej rasy
Jak wygląda jamnik? Ta rasa natychmiast zwraca uwagę swoją nieproporcjonalnie długą sylwetką, która ciekawie kontrastuje z krótkimi i silnymi nóżkami. Tułów jamnika jest smukły i zaskakująco umięśniony, a jego niewielkie łapki poruszają się szybko i zwinnie. Do cech charakterystycznych tych psów należą również owalna klatka piersiowa, mocno rozwinięte żebra oraz ogon znajdujący się na linii grzbietu. Specyficzną budowę ciała uzupełniają płaska głowa i długa kufa, która zwęża się w stronę nosa. Sympatyczne i wyjątkowo inteligentne spojrzenie jamniki zawdzięczają ciepłym, brązowym oczom o migdałowatym kształcie. Ich naturalny urok dodatkowo podkreślają wysoko osadzone i oklapnięte uszy, zaokrąglone na końcach.
Warto jednak pamiętać, że wygląd tej rasy różni się w zależności od odmiany. Główna linia podziału przebiega między wielkością i typem sierści. Jakie rodzaje i rasy jamników wyróżniamy? Oto najważniejsze kryteria.
Podział według wielkości
Jak duży może być jamnik? Zgodnie z kryterium wielkości psy tej rasy można podzielić na trzy odmiany: standardową, miniaturową i króliczą. O przynależności do danej grupy decydują waga i obwód klatki piersiowej w najszerszym miejscu. Podział wygląda następująco:
- jamnik standardowy - największa odmiana, dla której obwód klatki powinien wynosić 35-57 cm, a waga ok. 9 kg.
- jamnik miniaturowy - mierzy 30-35 cm w obwodzie klatki, a jego waga nie przekracza 6 kg.
- jamnik króliczy - najmniejszy spośród jamników, ma ok. 25-40 cm w obwodzie i waży poniżej 3 kg.
Poszczególne odmiany jamników różnią się między sobą proporcjami ciała i predyspozycjami fizycznymi. Jaka jest różnica między jamnikiem miniaturowym a standardowym? Pierwsza odmiana jest jeszcze bardziej kompaktowa, a nogi krótsze w porównaniu do reszty ciała. Miniaturki są również bardziej wrażliwe na obciążenie fizyczne, lecz w swoim entuzjazmie i energii zdecydowanie nie ustępują dużym psiakom. Z kolei jamnik standardowy ma bardziej wyważone proporcje, większą masę mięśniową i szerszy korpus. Ze względu na swoją anatomię jest silniejszy i bardziej wytrzymały. A jak wygląda różnica między jamnikiem króliczym a miniaturowym? Jamniki królicze mają bardzo drobną budowę ciała, a ich tułów jest jeszcze bardziej wydłużony w porównaniu do swoich większych kuzynów. Choć niezwykle zwinne i chętne do zabawy, są delikatniejsze i mniej odporne na intensywny wysiłek. Jednakże wszystkie trzy odmiany jamników mają wspólne cechy, takie jak odwaga, inteligencja i silna więź z opiekunem.
Podział według rodzaju sierści - jamnik krótkowłosy, długowłosy a szorstkowłosy
Oficjalnie jamniki występują w trzech odmianach sierści: krótkowłosej, długowłosej i szorstkowłosej. Jak to wpływa na ich wygląd? Oto podział z uwzględnieniem długości i rodzaju sierści.
- jamnik krótkowłosy - posiada gęstą i krótką sierść, która mocno przylega do ciała. Miękka w dotyku i lśniąca ładnie się prezentuje i jest stosunkowo prosta w pielęgnacji. Sierść jamnika krótkowłosego nie linieje, co znacznie ułatwia utrzymanie porządku w domu. Powszechnie uważa się go za najstarszą odmianę.
- jamnik długowłosy - ma dłuższe włosy z prostą lub lekko falowaną sierścią, znacznie dłuższą w okolicach szyi, przy tylnych i przednich łapach oraz ogonie. Jamnik długowłosy jest uznawany za krzyżówkę odmiany krótkowłosej z długowłosymi płochaczami lub cocker-spanielami.
- jamnik szorstkowłosy - to odmiana o szorstkiej i twardej sierści. W jej skład wchodzą dwie warstwy: gęsty i aksamitny podszerstek oraz okrywa włosowa. Włosy tego jamnika są miękkie i gładkie wyłącznie na uszach, w innych miejscach - szczeciniaste, twarde i nieco nastroszone. Sierść na głowie jest nieco dłuższa, podczas gdy na uszach pozostaje krótka i gładka.
Historia i myśliwskie korzenie jamników. Jak zmienił się wzorzec tej rasy?
Historia jamnika jest owiana tajemnicą. Nie brakuje teorii sugerujących jego starożytne pochodzenie. Według jednej z nich podobizna jamnika miała zostać uwieczniona na rysunku pochodzącym sprzed 4000 lat p.n.e. Jednakże większość badaczy zdecydowanie odrzuca wniosek, że znaleziona w grobowcu egipskiego faraona rycina przedstawia bezpośredniego przodka tej rasy. W rzeczywistości pierwsze, wiarygodne wzmianki o jamnikach pochodzą ze średniowiecznych Niemiec. Naukowcy zgodnie uznają, że znaczący wpływ na rozwój nowej rasy miały psy gończe zwane jako Dachsbracke. Przez dziesięciolecia wykorzystywano je do tropienia zwierzyny, a największą sławę zaskarbiły sobie polowaniami na borsuki, gdzie cieszyły się opinią niezastąpionego norowca. Ich niemiecka nazwa - Dachshund - oznacza dosłownie “borsuczego psa”, co dodatkowo podkreśla myśliwskie korzenie.
Krótkie kończyny i wydłużona sylwetka jamnika były wynikiem celowej selekcji hodowlanej. Choć początkowo uważano je za wadę genetyczną, to z czasem zaczęto dostrzegać w nich niezwykłą zaletę. Dzięki charakterystycznej budowie pies mógł bez trudu wciskać się w wąskie nory, aby wypłoszyć ukrywające się borsuki, lisy, króliki i inne zwierzęta. Instynkt myśliwski jamnika był niezwykle silny – nie tylko doprowadzał zwierzęta do wyjścia, ale także potrafił podejmować samodzielne decyzje w ciasnych i niebezpiecznych warunkach.
Dzisiejszy jamnik znacznie różni się od swoich przodków. Choć wciąż zachowuje odwagę i upór, nie jest już typowym psem myśliwskim. Hodowcy stopniowo odchodzili od surowych wzorców użytkowych na rzecz bardziej zróżnicowanego wyglądu oraz łagodniejszego usposobienia. Obecnie jamniki są mniejsze, mniej muskularne, a ich sierść – zwłaszcza w odmianach długowłosej i krótkowłosej – bardziej zadbana niż u dawnych myśliwych. Co więcej, współczesne linie hodowlane nastawione są głównie na towarzyski charakter tej rasy, przez co lepiej odnajduje się w roli domowego pupila niż aktywnego łowcy. Polowania na borsuki uznano za zbyt niebezpieczne dla jamników, dlatego ostatecznie z nich zrezygnowano. Pierwotna rola ustąpiła miejsca zupełnie nowym zadaniom - dziś ten psiak to przede wszystkim wesoły, uparty i pełen energii towarzysz człowieka.
Charakter jamnika - duże serce w małym ciele
Nie tylko wygląd, ale również niepowtarzalny charakter jamnika uczynił z niego jedną z najpopularniejszych ras psów na świecie. Z jednej strony jest bystry, energiczny i przyjazny, a z drugiej bywa uparty, zaborczy i skłonny do nieposłuszeństwa, co może być problemem dla niedoświadczonych właścicieli. Oto jamnik w całej okazałości - prezentujemy cechy charakteru typowe dla tych niewielkich psiaków.
Czy jamniki są inteligentne?
Jamnik to pies inteligentny i chętny do nauki, choć cechy te nie zawsze objawiają się w sposób oczekiwany przez właścicieli. Co ciekawe, w klasycznych rankingach psiej inteligencji, psy tej rasy zwykle zajmują środkowe lub niższe pozycje. Co to oznacza? Czy jamniki naprawdę są mądre? Zdecydowanie tak! Tradycyjne kryteria uwzględniają w ocenie przede wszystkim zdolność do posłuszeństwa i szybkiego przyswajania komend. Natomiast inteligencja jamnika opiera się głównie na umiejętnościach niezależnego myślenia i podejmowania własnych decyzji. Ich uparta i nieustępliwa natura nie jest przejawem braku inteligencji, lecz pierwotnego przeznaczenie tej rasy. Celem hodowli jamnika było stworzenie idealnego psa gończego, a nie ułożonego kanapowca. To właśnie sprytu, uporu i samodzielności potrzebował podczas polowań, zwłaszcza w norach, gdzie nie miał żadnego kontaktu z myśliwym.
Cechy charakteru jamnika
Jamnik to pies o wyjątkowym charakterze, czym zaskarbił sobie sympatię wielu miłośników czworonogów na całym świecie. Znany z inteligencji, niezależności i uporu potrafi być zarówno uroczym towarzyszem człowieka, jak i małym uparciuchem, który zawsze musi postawić na swoim. Ten niewielkich rozmiarów psiak wykazuje się zadziwiającą odwagę, co w połączeniu z wrodzoną czujnością i doskonałym węchem czyni z niego świetnego stróża i nieustraszonego tropiciela. Gdy tylko coś go zaniepokoi natychmiast oznajmia to szczekaniem, które potrafi wyrwać właścicieli z najgłębszego snu, niosąc się echem po całej okolicy. To jedna z najgłośniejszych ras, co warto mieć na uwadze, zanim przyjmiemy jej przedstawiciela pod swój dach.
Jamniki są energiczne, żywiołowe i zawsze chętne do aktywności fizycznej: niezależnie od tego czy chodzi o długi spacer po parku, czy angażujące gry na podwórku. Z tego samego powodu wymagają solidnej dawki codziennego ruchu - to nie są psy, które lubią godzinami wylegiwać się na kanapie. Jednakże, gdy już zaspokoimy ich potrzeby, z pewnością chętnie potowarzyszą nam podczas chwili relaksu z ulubionym filmem. Jamniki uwielbiają dłuższe wędrówki, bieganie i wszelkie zabawy z tropieniem w roli głównej. Ze względu na ich wrodzony instynkt łowiecki i wyczulony węch warto zaprosić je do wspólnej zabawy z piłkami czy edukacyjnymi i interaktywnymi zabawkami, które pobudzą ich umysł i pozwolą spożytkować nagromadzoną energię. Doskonale sprawdzą się również zabawki na przysmaki, sznury do przeciągania i inne akcesoria. Poszukiwanie ukrytych smakołyków czy zabawa z szarpakiem zapewnią im świetną rozrywkę. Jamnik ze swoimi cechami charakteru będzie idealnym wyborem dla właścicieli, którzy cenią aktywny tryb życia i są gotowi poświęcić czas na wspólne wędrówki, naukę i gry. Tylko w ten sposób sprawimy, że nasz pupil będzie w pełni szczęśliwy i spełniony.
Jednakże charakter jamnika to nie tylko żywiołowy temperament, nieposkromiona odwaga i nieskończone pokłady energii. To również przyjazny i oddany towarzysz całej rodziny! Jamniki lubią spędzać czas z domownikami i uczestniczyć w ich życiu, choć często nie okazują swojego przywiązania bezpośrednio. Mają tendencję do tego, żeby “wybierać” sobie jednego opiekuna, wobec którego są szczególnie czułe i wylewne. Należy jednak uważać - przy nieodpowiednim wychowaniu mogą stawać się zbyt zaborcze. Jamniki zwykle akceptują obecność dzieci, choć mogą nie być najlepszym wyborem do domu z niemowlętami. Ważne jest to, aby nauczyć pociechy traktować zwierzęta z szacunkiem - wówczas jamnik z pewnością zaskoczy miłością do najmłodszych domowników.
Zazwyczaj jamniki całkiem dobrze dogadują się z innymi psami. Jednak, choć są wobec nich tolerancyjne, to zaczepione z pewnością łatwo nie odpuszczą. Odważne i zadziorne potrafią odszczeknąć nawet znacznie większym i silniejszym od siebie zwierzętom. Mogą również gonić koty. Jednakże przy odpowiedniej socjalizacji prawdopodobnie oswoją się z ich obecnością w domu.
Czy jamniki są trudne w wychowaniu?
Dzisiejsze jamniki mają tendencję do wybiórczego wykonywania poleceń swojego opiekuna. Z tego względu wymagają konsekwentnego szkolenia, ale nie metodą ślepego powtarzania komend, lecz poprzez motywację i nagrody. Jest to niezbędne, aby jamnik zrozumiał, czego się od niego oczekujemy. To zdecydowanie nie jest rasa dla każdego. Jamnik potrzebuje dyscypliny i konsekwentnego podejścia, aby wyeliminować niepożądanego zachowania i zapewnić mu prawidłową socjalizację. Dlatego powinni decydować się na niego właściciele, którzy są gotowi poświęcić wiele czasu i cierpliwości na jego wychowanie. Przede wszystkim jamnik powinien darzyć nas autorytetem. Możemy to osiągnąć m.in. poprzez wspólne spędzanie czasu. Psiaki tej rasy uwielbiają przebywać wśród ludzi i nawiązywać bliskie relacje z członkami rodziny. Dbając o więź z ukochanym pupilem, nie tylko podbijemy jego serce, ale również zyskamy jego szacunek i posłuszeństwo.
Wychowanie jamnika znacznie ułatwią nam odpowiednie akcesoria. Podczas wspólnych spacerów warto sięgać po solidne smycze i szelki dopasowane do jego rozmiarów, aby zapewnić mu bezpieczeństwo, m.in. ze względu na wrodzony instynkt myśliwski. W połączeniu z regularną aktywnością i szkoleniem sprawimy, że nasz podopieczny nie będzie próbował ucieczki, ani angażował się w niepożądane zachowania, takie jak ciągnięcie na smyczy czy szarpanie.
Jakie potrzeby psychiczne ma jamnik?
Choć psy tej rasy odnajdą się zarówno w mieszkaniu, jak i dużym domu z ogrodem, to do szczęścia potrzebują ruchu i solidnej dawki bodźców. Jamniki zdecydowanie nie nadają się dla zapracowanych właścicieli, a krótkie spacery przed blokiem to dla nich zdecydowanie zbyt mało. Nie lubią również samotności. Regularnie pozostawiane same sobie przez wiele godzin szybko staną się smutne i nieszczęśliwe. Wówczas mogą zacząć przejawiać niepożądane zachowania, np. szczekać lub niszczyć przedmioty w domu. Dlatego jamniki należy od pierwszych miesięcy życia przyzwyczajać do nieobecności domowników. Warto także zapewniać pupilowi solidną dawkę ruchu przed naszym wyjściem. Zmęczony jamnik będzie spokojniejszy, rozluźniony i mniej skłonny do rozładowywania nadmiaru energii w destrukcyjny sposób. Możemy zostawić mu również zabawki lub gryzaki, które zajmą jego uwagę, dopóki nie wrócimy z powrotem do domu. Jednakże nawet wtedy pupil nie powinien przebywać sam zbyt długo.
Zdrowie i długość życia jamnika - najważniejsze informacje
Choć jamniki są zaliczane do ras długowiecznych, to mogą być genetycznie narażone na występowanie niektórych chorób. Jak zadbać o ich zdrowie? Ile żyją jamniki? Oto najważniejsze informacje na ten temat.
Ile żyją jamniki?
Jamniki żyją około 12-15 lat, choć nierzadko zdarza się, że dożywają nawet 20 lat. Jednakże mogą być obciążone pewnymi problemami zdrowotnymi, które mogą wpływać na ich długość życia. Aby zachować swojego czworonożnego przyjaciela w dobrej kondycji przez długi czas, niezbędne będą regularne wizyty u weterynarza, zbilansowana dieta czy codzienna dawka ruchu. Duże znaczenia ma także odpowiednia profilaktyka. Wbrew pozorom to zdecydowanie długowieczna rasa! Zadbany jamnik szorstkowłosy jest w stanie przeżyć nawet 18 lat! Dlatego warto zapewnić mu odpowiednią opiekę oraz wdrożyć działania profilaktyczne.
Najczęstsze choroby genetyczne u jamników. Uwaga na tułów!
Ze względu na swoją budowę ciała jamniki są podatne na problemy z kręgosłupem. Jest to spowodowane głównie naturalnym wzorcem tej rasy, który wymaga długiego tułowia i krótkich nóg. W rezultacie kręgosłup jamnika nie ma zapewnionego odpowiedniego podparcia podczas ruchu, np. biegów czy skoków. Nieproporcjonalne ciało i wynikający z tego brak amortyzacji sprzyjają różnorodnym schorzeniom, takim jak dyskopatia, czyli uszkodzenie krążków międzykręgowych. Nacisk na rdzeń kręgowy może prowadzić do bólu, narastających trudności w poruszaniu się, a w skrajnych przypadkach - nawet całkowitego paraliżu. Dlatego zadbajmy o to, aby pupil nie musiał samodzielnie wchodzić lub schodzić po schodach. Jeśli mieszkamy na piętrze - weźmy go na ręce. Ograniczmy również skoki - gwałtowny ruch może zwiększać ryzyko urazów kręgosłupa.
Jamniki są również genetycznie obciążone zwyrodnieniową chorobą oczu, która w ostatniej fazie prowadzi do ślepoty. Jeśli chcemy sprawdzić, czy nasz pupil jest narażony na tę chorobę, wystarczy skonsultować się z lekarzem weterynarii, który zleci testy DNA.
Podobnie jak inne rasy psów, jamniki mogą zmagać się również z alergiami skórnymi, które wywołują m.in. pyłki roślin, kurz, roztocza, a nawet sierść innych zwierząt. Jeśli nasz pupil dostał wysypki, ma zaczerwienioną skórę i bezustannie się drapie, może to wskazywać na uczulenie. Jamniki dość często cierpią na nietolerancje pokarmowe. W przypadku ich podejrzenia, warto przeprowadzić eliminacyjną dietę, aby zidentyfikować, które składniki wywołują reakcję. Często przyczyną nietolerancji są białka zwierzęce (np. wołowina, kurczak) lub zboża.
Ponadto, jamniki mają wrodzoną skłonność do otyłości. Nigdy nie odmówią dodatkowej porcji posiłku, a ich miłość do smakołyków może być dla nich wyjątkowo niebezpieczna i prowadzić do nadmiernego obciążenia kręgosłupa. Ze względu na tendencję do szybkiego przybierania na wadze, należy kontrolować ilość pożywienia, jaką otrzymują w ciągu dnia.
Jak dbać o zdrowie jamnika na co dzień?
Jamniki wymagają szczególnej troski o zdrowie – zwłaszcza o kręgosłup, który jest ich najsłabszym punktem. Aby zminimalizować ryzyko urazów, warto unikać sytuacji, w których pies musi często skakać lub pokonywać schody. Noszenie jamnika na rękach podczas wchodzenia i schodzenia po schodach to prosty, ale skuteczny sposób na ochronę jego pleców. Ważna jest również odpowiednia powierzchnia do poruszania się – śliskie podłogi mogą zwiększać ryzyko poślizgnięć i kontuzji, dlatego w domu warto stosować maty antypoślizgowe lub dywany.
Kondycja jamnika w dużej mierze zależy od diety i regularnej aktywności fizycznej. Posiłki powinny być odpowiednio zbilansowane, a smakołyki podawane z umiarem – najlepiej jako nagrody za dobre zachowanie. Ważne jest także regularne umiarkowane ćwiczenie, takie jak spacery na smyczy czy zabawy bez forsownego skakania.
Regularne wizyty u weterynarza to podstawa profilaktyki zdrowotnej jamnika. Szczególnie istotne jest kontrolowanie stanu kręgosłupa, oczu oraz skóry, ponieważ rasa ta jest podatna na różne schorzenia genetyczne. Badania profilaktyczne, testy w kierunku chorób oczu oraz monitorowanie ewentualnych alergii mogą znacznie poprawić jakość życia pupila. Odpowiednia opieka i dostosowanie codziennych nawyków do potrzeb jamnika pozwolą mu cieszyć się zdrowiem i sprawnością przez długie lata.
Żywienie jamnika – co powinien jeść?
Dzięki zbilansowanej diecie możemy zachować naszego jamnika w doskonałej kondycji zdrowotnej przez wiele lat. Warto pamiętać o tym, że w jego żywieniu istotne znaczenie mają zarówno ilość, jak i jakość podawanego pokarmu. Regularne przekraczanie limitu kalorii szybko prowadzi do nadwagi, która jest szczególnie niebezpieczna dla psów tej rasy. Problemy ze stawami i schorzenia kręgosłupa to coś, czego każdy kochający właściciel zdecydowanie wolałby uniknąć. Dlatego zadbajmy o to, aby w diecie jamnika znalazło się pełnowartościowe białko zwierzęce, które wspomaga budowę i regenerację mięśni. Warto pamiętać również o zdrowych tłuszczach oraz węglowodanach z dobrze przyswajalnych źródeł - najlepiej jeśli będą to warzywa i owoce, a nie wysoko przetworzone zboża.
Jaką dietę stosować u jamnika?
Dieta jamnika powinna być zawsze dostosowana do wieku, poziomu aktywności oraz indywidualnych potrzeb zdrowotnych. Jedynie wtedy zapewnimy zwierzakowi wszystko, czego potrzebuje, aby tryskać zdrowiem i energię podczas codziennych aktywności. Przykładowo, szczeniaki wymagają większej ilości kalorii niż dorosłe psy. Ich posiłki powinny być częstsze i bogate w składniki odżywcze wspierające rozwój kości i mięśni: białko, zdrowe tłuszcze, wapń i fosfor. Natomiast dorosłe jamniki, zwłaszcza te mniej aktywne, potrzebują zrównoważonej diety o kontrolowanej kaloryczności, aby uniknąć nadmiarowych kilogramów. Z kolei starsze mogą wymagać karm weterynaryjnych dla psów wspomagających stawy i układ trawienny.
Rekomendowanym przez specjalistów sposobem żywienia jamnika jest wysokiej jakości karma dla psa: zarówno sucha, jak i mokra. Wybierajmy produkty od sprawdzonych producentów, które mają w składzie mięso na pierwszym miejscu oraz nie zawierają zbóż, sztucznych konserwantów i barwników. Ciekawą alternatywą dla komercyjnych karm jest dieta BARF opierająca się na surowych produktach: mięsie, kościach i warzywach. Jednakże jej stosowanie wymaga od opiekunów odpowiedniej wiedzy, aby nie dopuścić do groźnych niedoborów i zachować właściwe proporcje składników odżywczych.
Niezależnie od tego, na jaką dietę ostatecznie się zdecydujemy, pilnujmy regularnych pór posiłków i unikajmy przekarmiania. Smakołyki, choć dozwolone, powinny być podawane psu z umiarem. Tylko zrównoważone żywienie dostosowane do stylu życia będzie korzystne dla jamników i zapewni im dobre zdrowie przez całe lata.
Jakie produkty są zakazane dla jamnika?
Niektóre produkty, choć bezpieczne dla ludzi, mogą być niezwykle szkodliwe dla jamników i prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Z uwagi na ich niewielkie rozmiary oraz delikatny układ trawienny, nawet mała ilość toksycznego pokarmu może wywołać groźne zatrucie lub długofalowe konsekwencje zdrowotne.
Do produktów absolutnie zakazanych dla jamnika należą:
- czekolada i kakao – zawierają teobrominę, substancję toksyczną dla psów, która może prowadzić do przyspieszonej akcji serca, drgawek, a nawet śmierci;
- cebula i czosnek – w każdej formie (surowej, gotowanej, suszonej) mogą powodować uszkodzenie czerwonych krwinek i prowadzić do anemii;
- winogrona i rodzynki – mogą wywołać niewydolność nerek, nawet w niewielkich ilościach;
- kości drobiowe – mogą się łatwo łamać na ostre fragmenty, powodując perforację jelit lub zadławienie;
- tłuste i smażone jedzenie – może prowadzić do zapalenia trzustki i problemów żołądkowych;
- produkty mleczne – jamniki są często dotknięte nietolerancją laktozy, co może skutkować biegunką i wzdęciami.
Jak zapobiegać otyłości u jamnika?
Ogromny apetyt jamnika i specyficzna budowa ciała sprawiają, że zanim się obejrzymy, a nasz pies może zacząć przybierać na wadze. Nadwaga u tej rasy to nie tylko kwestia wyglądu - każdy dodatkowy kilogram może stanowić znaczące obciążenia dla kręgosłupa i stawów. Dlatego podstawami opieki nad jamnikiem są świadome kontrolowanie ich diety i zapewnienie systematycznej aktywności.
Aby zapobiec otyłości u swoich psów należy przede wszystkim:
- kontrolować porcje jedzenia – jamniki chętnie jedzą więcej, niż powinny, dlatego warto ściśle przestrzegać zalecanych dawek pożywienia dostosowanych do wieku, wagi i poziomu aktywności psa;
- unikać nadmiernego podawania smakołyków – przekąski powinny stanowić nie więcej niż 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego. Najlepiej wybierać zdrowe nagrody, np. kawałki gotowanego mięsa czy warzywa;
- zapewniać regularną porcję ruchu – codzienne spacery, zabawy i umiarkowana aktywność pomagają spalać nadmiar kalorii. Warto unikać forsownych ćwiczeń, ale długie, regularne przechadzki są obowiązkowe;
- podawać karmę dobrej jakości – wysoko przetworzone karmy z dużą ilością zbóż i wypełniaczy sprzyjają nadwadze. Najlepsze są te, które mają wysoki udział białka zwierzęcego i zdrowe tłuszcze;
- nie ulegać błagalnym spojrzeniom – jamniki doskonale wiedzą, jak manipulować właścicielem, aby dostać dodatkową porcję jedzenia. Bądźmy konsekwentni!
Umaszczenie jamników - jak może wyglądać u jamnika szorstkowłosego, a jak u długowłosego?
Niezależnie od odmiany jamniki występują w różnych umaszczeniach. Jakie są typowe kolory sierści dla tej rasy? Możemy spotkać jamnika o umaszczeniu:
- jednobarwnym - najczęściej rude lub rudo-brązowe;
- dwubarwnym - np. czarne lub brązowe z rudym podpalaniem. U odmiany szorstkowłosej występują jamniki o umaszczeniu dziczym, czekoladowo-dziczym, czarne podpalane oraz czekoladowo-popielate z rdzawym podpalaniem;
- marmurkowe lub z pręgowanym wzorem na rudym tle.
Jednakże najbardziej rozpowszechnionym kolorem sierści u jamników są warianty rudobrązowe lub czarne z rudym podpalaniem.
Potrzeby fizyczne i środowiskowe jamnika
Jamniki są psami aktywnymi i radosnymi, które nie wyobrażają sobie dnia bez ruchu na świeżym powietrzu. Nie przepuszczą żadnej okazji do węszenia, tropienia i zabaw ze swoim ukochanym opiekunem. Mogą być również szkolone, choć ze względu na ich silną i niezależną osobowość, wymaga to wiele cierpliwości, konsekwencji i systematyczności. Choć wychowanie jamnika nie jest proste, to jeśli zadbamy o jego potrzeby, nasz podopieczny z pewnością odwdzięczy się nam swoją miłością i głębokim przywiązaniem.
Jakie warunki są najlepsze dla jamnika?
Szczęśliwy jamnik to taki, który ma zapewnioną solidną dawkę codziennego ruchu. Nie ma znaczenia, czy mieszkamy w bloku, czy w domu z ogrodem - ta rasa potrzebuje regularnych spacerów, dużo biegania i stymulacji zmysłowej. Dlatego zabierajmy naszego jamnika nie tylko do parku, ale również na wędrówki po lesie (oczywiście na smyczy), łące czy plaży, gdzie będzie mógł do woli odkrywać nowe zapachy i bodźce.
Wspólny czas na świeżym powietrzu ma również inną zaletę, którą jest zaspokojenie potrzeby towarzystwa. Jamniki wyjątkowo źle znoszą samotność, a do pełni szczęścia potrzebują stałego kontaktu z opiekunem. Dlatego najlepiej czują się w domach, w których zawsze ktoś jest obecny przez większą część dnia. Jeśli tylko mamy taką możliwość, zadbajmy o to, aby jamnik towarzyszył nam podczas zakupów czy wizyt u rodziny lub przyjaciół. Te żywe i energiczne psy kochają znajdować się w samym centrum wydarzeń!
Natomiast, po pełnym wrażeń dniu jamniki chętnie odpoczną na wygodnym posłaniu. Idealne są dla nich legowiska dla psa wyściełane miękkimi materiałami, najlepiej takie dla średnich czworonogów o długości dostosowanej do wydłużonego ciała. Ze względu na ich krótkie nóżki należy wybrać niskie posłanie, które nie będzie sprawiało kłopotu w trakcie wchodzenia i wychodzenia. Legowisko powinno znajdować się w ciepłym miejscu, pozbawionym przeciągów i napływu chłodnego powietrza z zewnątrz, np. w pobliżu kaloryfera. Jamniki, zwłaszcza te krótkowłose, są bardzo wrażliwe na niskie temperatury. Dlatego doskonale sprawdzają się u nich również koce dla psów, którymi bardzo chętnie się okrywają w razie potrzeby. Natomiast z myślą o zimowych spacerach warto dodatkowo zaopatrzyć się w ocieplane ubranka dla psa. Miękkie swetry, kurtki czy kamizelki zapewnią komfort cieplny w mroźne dni, pozwalając czerpać pełną przyjemność z aktywności.
Z uwagi na potencjalne problemy z układem ruchu jamniki potrzebują bezpiecznego środowiska: bez schodów i wysokich mebli, z których mogłyby skakać. Konieczność wspinania się na czwarte piętro po każdym spacerze czy ciągle wskakiwanie i zeskakiwanie z kanapy mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Dlatego, jeśli mieszkamy w budynku bez windy, warto nosić jamnika na rękach podczas wchodzenia i schodzenia po schodach. Natomiast wysokie meble możemy zabezpieczyć specjalnymi rampami, a do kanapy dostawić stopnie dla psów - w szczególności, jeśli nasz psiak ma już swoje lata.
Jakie zabawy są odpowiednie dla jamnika?
Żaden jamnik nie przegapi dodatkowej okazji do zabawy! Dlatego doskonale sprawdzą się u nich różnorodne gry, w których będą mogły wykorzystać swój dobrze rozwinięty węch i nieskończone pokłady energii. Jakie zabawy będą odpowiednie dla jamnika? Najlepiej łączące stymulację zmysłową z dużą ilością ruchu. Takie kryteria spełnia m.in. nose work, czyli zabawa w poszukiwanie smakołyków lub przedmiotów. W ten sposób psiaki mogą realizować swój wrodzony instynkt łowiecki i rozwijać zdolności tropiące. Ciekawym pomysłem będą również aktywności typu agility - pokonywanie niskich przeszkód i tuneli z pewnością sprawi im wiele radości. Jednakże tor powinien być dostosowany do ich budowy ciała - koniecznie zrezygnujmy ze skoków z wysokości! Lepszym wyborem mogą okazać się zabawy z aportowaniem czy przeciąganiem szarpaka, choć należy kontrolować intensywność tej zabawy. Dzięki temu psiak wzmacnia mięśnie i może spożytkować nadmiar energii w korzystny sposób, co pozwala mu cieszyć się zdrowiem i witalnością przez wiele lat.
Ciekawostki o jamnikach. Zaskakujące fakty o tej rasie
To właśnie prawdopodobnie od jamników swoją nazwę wzięła przekąska typu fast food - hot dog! Podczas meczów bejsbolowych w Stanach Zjednoczonych ogromną popularnością cieszyły się gorące kiełbaski (tzw. “dachshund sausages”), które były sprzedawane przez niemieckich emigrantów. Sprzedawcy wznosili przy tym okrzyk: “Kupujcie czerwono-gorące kiełbaski jamnikowe”, co z czasem zostało skrócone do dzisiejszych „hot dogów”. Nazwa popularnej kiełbaski w bułce ma wywodzić się właśnie od wydłużonego ciała jamnika, zwanego wówczas również jako “dachshund”.
Jamnik był pierwszą maskotką olimpijską! To właśnie pies tej rasy o imieniu “Waldi” stał się oficjalnym symbolem Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku. Co więcej, organizatorzy zaplanowali trasę maratonu w taki sposób, aby kształtem przypominała ona jamnika.
Jamniki zyskały popularność w kinematografii, zwłaszcza w bajkach i produkcjach przeznaczonych dla najmłodszych. Zwykle wcielają się w sympatyczne i zabawne postacie, czego idealnym przykładem jest jamnik o imieniu “Cienki” (ang. Slinky Dog) z serii filmów “Toy Story”.
Oficjalnie jamniki są najmniejszymi członkami Hound Group, czyli Grupy Psów Gończych uznawanej przez American Kennel Club i inne stowarzyszenia kynologiczne. Grupa ta zrzesza psy gończe i myśliwskie, które wyróżniają się świetnym węchem, szybkością i wytrzymałością umożliwiającą im tropienie i gonienie zwierzyny.
Hodowla jamnika - tylko od doświadczonych hodowców!
Jamnik wywodzi się z Niemiec, lecz swoim oryginalnym wyglądem i osobowością szybko zaskarbił sobie sympatię miłośników czworonogów na całym świecie. Jeśli pragniemy przyjąć pod swój dach przedstawiciela tej wyjątkowej rasy, najlepiej zdecydować się na adopcję psa z hodowli. Należy wybierać zwierzęta od sprawdzonych hodowców, którzy otaczają pieski troskliwą opieką oraz dbają o ich genetykę i zdrowie. Sprawdźmy, czy psy z danej hodowli regularnie wizytowały u weterynarza oraz czy posiadają wszystkie potrzebne szczepienia. Warto również upewnić się, że hodowca zapewnił im odpowiednią socjalizację.
Pamiętajmy, że charakter jamnika może różnić się w zależności od odmiany. Jednakże niezależnie od tego, czy chodzi o miniaturowego czy dużego jamnika, ta rasa słynie z inteligencji, żywego temperamentu i wierności swoim opiekunom. Jeśli tylko zadbamy o jego wychowanie i poświęcimy mu nieco uwagi, to z pewnością obdarzy nas szczerym przywiązaniem, stając się prawdziwym członkiem rodziny.
